VOOR ELK KIND EEN BOEK – Jozua Douglas schreef het Kinderboekenweekgeschenk 2018: De eilandenruzie. Als schrijver gelooft hij sterk dat je kinderen zelf moet laten kiezen wat ze willen lezen. ‘Een kind met een innerlijke belevingswereld vindt de weg naar literaire boeken vanzelf.’
Je won twee keer de Pluim van de Senaat en je boeken zijn geliefd op de basisschool. Vind je het belangrijk dat kinderen veel lezen?
‘Ja, het gaat me aan het hart. Taal ligt aan de basis van alle onderwijs. Als je taalvaardiger bent, kun je ook beter rekenen. Kinderboeken bieden een leuke manier om daaraan te werken. Als je meer leest, word je kritischer en kun je betere keuzes maken. Daarnaast geloof ik dat je kinderen met een boek echt kunt raken. Er is voor elk kind een boek dat zijn hart opent.’
Hoe enthousiasmeer jij kinderen voor je boeken?
‘Roald Dahl, mijn grote meester, zei altijd: een kinderboek moet opwindend zijn, vaart hebben en grappig zijn. Dat zijn drie dingen die ik ook belangrijk vind. Ik schrijf boeken over situaties die ik als kind leuk had gevonden. Zo herinner ik me nog goed de ontsnapping in De Bende van de Witte Roos van Astrid Lindgren. Dat je jezelf met een papiertje en een stokje uit een kamer kunt bevrijden, dat was fantastisch om te ontdekken. In mijn boeken beschrijf ik vaak dat soort magische ervaringen. Als ik in een klas begin te vertellen over mijn overoverovergrootvader die in een kasteel woonde in Schotland, of over spionagetrucs, dan zijn ze altijd enthousiast.’
Hoe kom je aan die spionagetrucs in je boeken?
‘Toen ik begon met kinderboeken schrijven heb ik een handboek gekocht: The Real Spy Guide. Daar haal ik nog steeds ideeën uit. Ik schrijf bijvoorbeeld over geheime communicatie: dat je een gekleurde stropdas kunt dragen of sokken met stippen als geheime code. Of hoe je een lepel kunt ombuigen. Dat wil elk kind toch weten? Voor mij hoort dat bij je algemene ontwikkeling.’
Hoe vind je dat er wordt omgegaan met kinderen en boeken?
‘Soms zie ik kramp. Te vaak nog tref ik leesbevorderaars die denken dat kinderen moeten worden opgevoed in smaak. Die vinden dat er “vitaminen” in een boek moeten zitten. Onzin. Ze moeten al zoveel: stilzitten, vieze groenten eten. Lezen moet leuk zijn! Als kinderen eenmaal met plezier lezen, dan komt de rest vanzelf. In mijn jeugd heeft niemand zich ooit bemoeid met wat ik las. Op mijn elfde las ik Toon Tellegen en vond het helemaal niks. Pas toen ik een jaar of achttien, negentien was, ontdekte ik hem opnieuw en ben ik zijn verhalen gaan waarderen. Nog later kwam de volwassenenliteratuur. Ik vind dat je niet teleurgesteld moet zijn als een kind het boek dat je aanbiedt niet oppakt. Elk boek is een opstapje naar een volgend boek. Een kind met een innerlijke belevingswereld vindt de weg naar literaire boeken vanzelf.’
De eilandenruzie speelt zich af in Costa Banana en is een zelfstandig te lezen vervolg op De gruwelijke generaal, De ongelooflijke Ravi Ravioli en Operatie Pisang. De vader van Rosa en Fico, president Pablo Fernando, maakt ruzie om een aantal onbewoonde eilandjes. Door zijn rivaal worden de twee uitgenodigd om zo’n paradijselijk oord te bezoeken en zo ontmoeten ze Angelino, de zoon van hun vaders grootste vijand. Angelino blijkt heel aardig en algauw sluiten ze vriendschap, maar is deze nieuwe vriend echt zo betrouwbaar als hij lijkt?
De eilandenruzie van Jozua Douglas met illustraties van Elly Hees is tijdens de Kinderboekenweek, van woensdag 3 tot en met zondag 14 oktober, gratis verkrijgbaar in de boekhandel bij besteding van tien euro aan kinderboeken.